Rosa moyesii

Imponujący krzew o silnym wzroście, przyciągający uwagę. Gatunek dziki pochodzący z terenu Chin, występuje w północnej i zachodniej części kraju w zaroślach nad brzegami jezior i rzek, na słonecznych obrzeżach lasów oraz w rejonach podgórskich. Spotkamy ją także pod nazwą Mandarinrose oraz w polskiej wersji Róża Moyesa. Znaleziona przez E.H.Wilsona w 1903 r. Inne źródło podaje rok 1894 jak datę sprowadzenia tego gatunku do Anglii. Do uprawy w Europie wprowadzona w 1908 roku.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 29.05.2012 r.

Krzew odznacza się bardzo silnym wzrostem, warszawski egzemplarz osiągnął już grubo ponad 3 m wysokości i szerokości. W ciepłym klimacie osiąga nawet 6 m, co u nas byłoby już raczej niemożliwe. Potrzebuje dużo miejsca. Pędy przewieszają się łukowato. Strefa mrozoodporności USDA według HMF to 5b. W zacisznym Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego radzi sobie dobrze. Powinna być wystarczająco mrozoodporna na terenie Polski.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 29.05.2012 r.

Kwiaty pojedyncze, drobne, złożone zwykle z 5 płatków w kolorze czerwonym lub częściej różowo - czerwonym. Często podawana średnica kwiatu to 4 - 6 cm. Mam wrażenie, że kwiaty, które oglądałam były nieco mniejsze, około 3,5 - 4,5 cm średnicy (dokładnie sprawdzę w przyszłym sezonie). Oznaczałoby to, że starsze krzewy zawiązują drobniejsze owoce. Nie wyczułam zapachu. Uwielbiane przez pszczoły i inne owady. Pierwsze kwiaty pojawiają się w drugiej połowie maja. Pełnia kwitnienia przypada na przełom maja i czerwca. Nie powtarza kwitnienia.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.06.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.06.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 29.05.2012 r.

Ogród Botaniczny w Powsinie, 3.06.2012 r.

Liście drobne, matowe, złożone z 13 listków.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 10.05.2012 r.

Tak zmieniał się wygląd krzewu wiosną:

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 10.05.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 21.05.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 29.05.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.06.2012 r.

W drugiej połowie czerwca tworzy szczecinowato owłosione owoce. 

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 26.06.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 26.06.2012 r.

Dojrzałe owoce nabierają pomarańczowoczerwobej barwy oraz charakterystycznego kształtu odwróconego wazonu i stanowią świetną dekorację krzewu!

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.10.2012 r.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.10.2012 r.

Jesienią zaobserwowałam na liściach objawy porażenia antraknozą w niewielkim stopniu. Odporna na mączniaka prawdziwego i czarną plamistość.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.10.2012 r.

Starsze pędy:

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 4.06.2012 r.

Ten sam gatunek, jednak mniej okazały rośnie w Ogrodzie Botanicznym w Powsinie. Może za kilka lat stanie się takim okazem, jak krzew z OB UW.

Ogród Botaniczny w Powsinie, 2011 r.

Ogród Botaniczny w Powsinie, 27.05.2012 r.

Krzew można sadzić na stanowiskach ciepłych, słonecznych do lekko ocienionych. Doskonały jako soliter ale nadaje się także do sadzenia w szpalerach przy poboczach dróg.

W uprawie występuje wiele form tej róży, m.in. Geranium, Eddie's Jewel, Fargesi.  

Więcej na temat Rosa moyesii:

http://www.helpmefind.com/rose/l.php?l=2.5357.2
http://www.roses.webhost.pl/2012/07/rosa-moyesii/